Samsun Ortaokulu ile İstanbul Saint Pulcherie Fransız Lisesi’ni bitirdi. Çocukluğunun büyük bölümünü Anadolu’da geçirdi. Bir süre İstanbul’da Elektrik Şirketi ve Neşriyat Bürosunda çalıştıktan (1940-44) sonra İsviçre’ye gitti (1944). Bern Basın Ataşeliğinde sekreterlik yaptı. Türkiye’ye döndükten sonra Basın İlan Kurumu ile “Yeni İstanbul” gazetesinde çalıştı. İsviçre, Fransa ve İtalya’yı gezip gördü. Atıf Yönsel ile evlendi. Yazmaya küçük yaşlarda başlayan yazarın “Ak Kız” başlığını taşıyan ilk öyküsü “Yedigün” dergisinde çıkmıştı (1935). İlk öykülerinin konularını, bir yargıcın kızı olarak çeşitli yerlerini dolaştığı Anadolu’nun gerçekleri oluşturmaktaydı. Daha sonraki yıllarda öykü, roman ve röportajları “Son Posta”, “Cumhuriyet”, “Tan” ve “Milliyet” gazetelerinde yayımlandı. 1950’lere kadar yayımladığı aşk ve macera romanlarıyla popüler bir yazar kimliği kazandı. Başlangıçta “Sönen Alev” ve “Yaz Yağmuru” gibi piyasaya yönelik ilgi çekici aşk ve macera romanları yazan Peride Celal, “Üç Kadının Romanı” (1954) ile bu kitabını izleyen eserlerinde sanat endişesini gözetmeye başladı.
Peride Celal, “Üç Yirmidört Saat” (1977)
romanıyla Sedat Simavi Vakfı 1977 Edebiyat Ödülü’nü şair Fazıl Hüsnü Dağlarca
ile paylaştı. “Kurtlar” romanı ile 1991 Orhan Kemal Roman Armağanı’nı kazandı.
1996 yılında 15. İstanbul Kitap Fuarı’nın “Onur Yazarı” seçildi. (Selim
İleri)
Romanları:
Sönen Alev (1938), Yaz Yağmuru (1940), Ana-Kız (1941), Kızıl Vazo (1941), Ben
Vurmadım (1941), Atmaca (1944), Aşkın Doğuşu (1944), Kırkıncı Tepe (1945),
Yıldıztepe (1945), Dar Yol (1949), Üç Kadının Romanı (1954), Kırkıncı Oda
(1958), Gecenin Ucundaki Işık (1963; 1996’da Gecenin Ucunda adıyla), Güz
Şarkısı (1966; önce Cumhuriyet’te tefrika edildi), Evli Bir Kadının Günlüğünden
(1971), Üç Yirmidört Saat (1977), Kurtlar (1990), Deli Aşk (2002).
Öyküleri: Jaguar (1978), Bir Hanımefendinin Ölümü
(1981), Pay Kavgası (1985), Mektup (1994), Melahat Hanımın Düzenli Yaşamı
(1999).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder