MAHMUT ESAT YESARİ (1895- 1945)

 

Romancısı ve oyun yazarı.   On sekizinci yüzyılın son yarısında şöhret bulmuş hattatlarımızdan Mehmed Esat Efendi, sol eliyle yazdığından dolayı Yesari lakabıyla anılırdı. Mahmud Yesari, İstanbul Lisesini bitirdi. Güzel Sanatlar Akademisinde okudu. Bu sırada Birinci Dünya Harbi çıktı. Bunun üzerine askere alındı. Dönüşünde Diken Dergisi’nde karikatürist olarak gazeteciliğe başladı. Sonra Kelebek adlı edebiyat ve mizah dergisini çıkardı. Oyunlar yazmaya başladı. Daha sonra roman ve hikâyeler yazdı. 

Oyunlarından çoğu, Darülbedayi (konservatuvar) tarafından temsil edilmiştir. Gazetelerde, piyeslere ve temsillere ait tenkitleri çıkmış, birçok fıkraları yayınlanmıştır. Anlaşılan bir dili ve usta bir anlatımı vardır. Hayatının sonuna kadar çeşitli dergi ve gazetelerde yazı hayatını sürdürdü. 1945’te verem tedavisi gördüğü Yakacık Sanatoryumunda vefat etti. (^[1])

Eserlerinden bazıları 

Roman: Çoban Yıldızı (1925), Çulluk (1927), Pervin Abla (1927), Kırlangıçlar (1930), Su Sinekleri (1932), Bahçemde Bir Gül Açtı (1932), Tipi Dindi (1933), Yakut Yüzük (1937), Gece Yürüyüşü (1944)

Öykü: Yakacık Mektupları (1938), Bağrı Yanık Ömer, Geceleyin Sokaklar…

Oyunlar: Tablo, Asri Hülyalar, Bekir’in Rüyası, Ayrı Oda, Çürük Merdiven, Sancağın Şerefi, Sürtük, Telli Turna, Hanife Hanım Hizmetçi Arıyor, Serseri… Ve daha pek çok hikâye, elliden fazla piyes ve yirmi beş roman yazdı.

 

---

[1] https//www.turkedebiyati.org/mahmud-yesari/