ETHEM İZZET BENİCE

 ETHEM İZZET BENİCE (1903- 1967)

Bazı yazılarında Bedi Vecdet takma adını da kullandı. Kasımpaşa’daki Gazi Hasan Paşa İlkokulu ve İskilip Rüştiyesinden sonra ortaöğrenimini Galatasaray ve Kabataş liselerinde tamamladı. Millî Ticâret-i Bahriyye Kaptan ve Çarkçı Mekteb-i Alîsi (Yüksek Denizcilik Okulu) mezunu. Bir ara öğretmenlik ve İstanbul Belediye Meclisi üyeliği (1931-34) yaptı. Kars (1939-43) ve Siirt’ten (1946-50) milletvekili oldu. 1920’de Tevhid-i Efkâr’da gazeteciliğe başladı, baş yazarlıklarını da yaptığı Vatan, Son Sanat ve Milliyet gazetelerinin yazı işleri müdürlüğünü üstlendi. Zaman, Açık Söz (20 Nisan 1936-16 Mayıs 1937), İkdam (1939), Son Telgraf (1937) ve Gece Postası (eski İkdam) gazetelerini çıkardı.  

Geniş okuyucu kitlesi toplayan aşk ve macera romanlarıyla tanındı. Romanları, 1930’lu yıllardan sonra yaygınlaşan ve piyasa romanı, popüler roman gibi adlarla anılan serüven romanlarının örnekleri oldu. Eserlerinde Cumhuriyetin ilk on yılındaki toplumsal değişme ve gelişmeleri de işledi. “İstanbul’un belli çevreleri Batı’dan yalnızca ala ala hey bir yaşam tarzını algılayabilmiş, öylece de yaşamaya koyulmuştur. Bunun sonucu değerler hızla çökmekte, etik kaybolmaktadır. 

Eserleri

Çıldıran Kadın (1927), Istırap Çocuğu (1927), Yakılacak Kitap (1927) yeni bas. yay. haz. Selim İleri, 2002), Aşk Güneşi (1930), Gözyaşları (1932), Beş Hasta Var (1932; yeni bas. yay. haz. Selim İleri, 2002), On Yılın Romanı (1933), Yosma (1936; yeni bas. yay. haz. Selim İleri, 2002), Sen de Seveceksin (1942), Foya (1944), Pota (1946), Ben Hiç Sevmedim (1947), Adsız Şehit (1964). Bir Cinayet Davası ve Çöl Yıldızı